Elke zomer gaan Houari, Aziza en Saïd naar Marokko, het geboorteland van hun ouders. Zij zijn in Nederland geboren, dat is hun thuis. Maar hun ouders vinden Nederlandse kinderen te vrij, waarden als eer en gemeenschapszin betekenen er niets meer. En zo horen ze op de laatste vakantiedag dat vader dit jaar alleen terugreist. Zij blijven in Marokko tot de middelbare school is afgerond.

Houari en Aziza zijn woedend en lopen weg. Met de jongste Saïd als bemiddelaar legt hun moeder contact en besluiten de kinderen het gesprek aan te gaan. Maar oom Abbas is hen voor. In een lange, wrede nacht ondervinden ze wat de gevolgen zijn als je in Marokko te hard weerwoord biedt. Voor Aziza is het helder: dan liever dood. Haar trotse vader moet de liefde voor zijn dochter voor zijn eer laten gaan, als hij haar niet verliezen wil.